week 13, 14, 15, 16,17 - Reisverslag uit Tabarcia, Costa Rica van Fieke Koop - WaarBenJij.nu week 13, 14, 15, 16,17 - Reisverslag uit Tabarcia, Costa Rica van Fieke Koop - WaarBenJij.nu

week 13, 14, 15, 16,17

Blijf op de hoogte en volg Fieke

01 December 2013 | Costa Rica, Tabarcia

het is alweer veel te lang geleden dat ik online ben geweest dus zou ik nu een kleine backup geven van de afgelopen weken. zou niet elke dag uitgebreid vertellen.

week 13.
Het leuke idee om een dagje niet naar school te gaan en met vriendinnen af te spreken eindigde iets minder geweldig. Hoewel de school en geen moeite mee heeft en net zomin me moeder. Kwam me localrap erachter en werd helemaal laaiend. Ze belde me moeder op en zei dat ik niets meer mocht doen, niet met andere exchangestudenten en niet met mijn familie. Als me zus bijvoorbeeld naar San Jose ging moest ik thuis blijven. Als soort van straf...
Gelukkig luistert me moeder echt niet naar me local rap en kan ik gewoon blijven staan en gaan waar ik wil. Wel kreeg ik een preek dat ik voorzichtig moet zijn en dat ik echt ervoor moet gaan zorgen dat me localrap niet nog een keer achter dit soort dingen komt.
Toch had ik het nu al wel een tijdje aangekeken, eerst de nicaragua tour die niet kon gaan door haar en nu dit. Soms lijkt het niet alsof ik leef in paradise. maar stuck in paradise. Ik mailde met INTO Nederland en ik was niet de enige student die moeite had met deze localrap. Zowel Duitsland en Zwitserland hadden al boze ouders op het kantoor gehad en klagende mailtjes uit Costa Rica ontvangen. INTO Nederland reageerde geweldig en waren super hulpzaam.Ze zijn samen in discussie gegaan met mijn localrap over de vakantie bijvoorbeeld naar Nicaragua. Daarbij gaven zij me ook het advies om maar niet alles aan me local rap te vertellen.
Na een paar dagen belde me localrap op, na 3x me moeder op te hebben gebeld nam ik toch ook maar eens de telefoon aan. Ze zei tegen me dat ik niet meer met Holland mocht mailen omdat ze anders een slechte naam kreeg. Omdat ik het eerste meisje was van Nederland. Nou ik zou Costa Rica nooit een slechte recensie geven, het is een topland en heb nooit 1 seconden getwijfeld of ik niet liever in een ander land zou zitten. (voor het tussenjaar wel). Alleen de localrap werkt me op me zenuwen. INTO Nederland zei dat als er niets zou veranderen ik weer moest mailen en ik mocht nu toch op vakantie met me familie naar Nicaragua. Na het belletje van me geliefde localrap werd duidelijk dat ik NIET naar Nicaragua mag en niet mag mailen met Holland.
Ik vind die meid met de dag leuker worden...

Ondertussen hadden we geen school meer maar alleen nog examens en dan zou de 3 maanden vakantie beginnen. Wat kijk ik daar tegenop, hele dagen niets doen en de mensen zijn hier nou niet heel ondernemend. Toch zeiden me vrienden en familie in Nederland, dan moet je het zelf opzoeken!

week 14
we moesten alleen nog naar school om cijfers op te halen en dat was het dan..
Hoe moest ik nou 3 maanden vol gaan plannen met mensen die niets doen behalve in huis hangen. In een dorp waar je HELEMAAL niets kan doen. Met een localrap die je ongeveer alles verbied. Daartussen moest ik dus gaan manoeuvreren. Ik starte bij de sportschool en sprak met andere exchangestudenten af die maar een uur van mij vandaan zitten met de bus.
Daarnaast sprak ik met exchangevriendinnetjes af om naar de dierentuin te gaan en twee dagen later ging ik met een ander vriendinnetje naar Catago.
De eerste week was voorbij en ik was nog geen seconden thuis geweest. Ik had mezelf helemaal volgepland en het was alleen maar rennen van de ene plek naar de andere plek.

week 15
de eerste dag van de week had ik niet zoveel te doen dus was ik weer in de sportschool te vinden. Daar kwam ik vrienden tegen en maakte we er een super leuke dag van.
De rest van de week heb ik overal heen gereisd met me familie of naar vrienden. Weer zat ik helemaal vol!

week 16
even kleine update voor de mensen die het nog niet gillend van me gehoord hadden. Me ouders hadden een super grote sinterklaas zak opgestuurd vanuit Nederland vol met cadeautjes voor me familie en voor mij. Toen ik het zag was ik helemaal nat en stond in me onderbroek. Toch gilde en sprong en danste ik alle kanten op waardoor het hele gezin, plus me neven kwamen kijken wat er aan de hand was. Ik had geen beter cadeau kunnen wensen en ik was zooo gelukkig! Had het op dat moment ook echt nodig want was alweer een beetje down aan het worden.

We gingen sinterklaas vieren en na een paar liedjes te hebben geluisterd mocht iedereen zijn schoen zetten.
Ik en me zus gooide alles overhoop omdat het sportpieten langs zouden komen. De cadeautjes werden in de schoen gedaan en dan maar wachten tot de volgende dag.
Me zusje liep de volgende dag gillend door het huis, want er zaten vol verwondering cadeautjes in haar schoen! Rennend bracht ze de schoen naar haar zusje die ook toch snel moest gaan kijken wat erin zou zitten. Me moeder zei nog dat het wel moeilijk was om van de andere schoenen voor zoon kleine meid af te blijven. Toen alles een beetje teruggekeerd was tot normaal en de stoelen weer rechtop stonden. Had me zusje een idee, laten we morgen 2 schoenen zetten!
Iedereen at de chocolade en me zuje was de hele dag aan het stuiteren.
daarna gingen we zwemmen in de rivier bij ons huis.

We gingen deze week ook elke week naar Tabarcia om te oefenen voor een optreden die zaterdag. Ze zouden mime gaan doen!
Helaas had ik deze week ook voor het eerst ruzie met me zus. Ze bleef maar drammen dat ik meer moest eten en hoewel ik 6 kilo aan was gekomen mocht ik van haar niet meer naar de sportschool en moest ik meer eten. Ik had al wel vaker met haar erover gesproken dat ik het niet fijn vond dat ze zo dramde over het eten. Daarbij ben ik het helemaal niet gewend uit Nederland. Ze vond echter dat ik helemaal niets at en dat ik alleen maar sporte. Die dag ging ze niet naar mij met het probleem maar vertelde het eerst aan pecas. Pecas kwam later naar mij toe, daar werd ik alleen maar chagrijniger van. Ik snap dat ze bezorgd is en dat is heel lief maar ik was klaar met het eten tot ik zo misselijk was dat ik moest overgeven en vervolgens de hele nacht last van me buik te hebben. Ik wou dat in het begin wel doen om beleefd te zijn maar na 4 maanden was het klaar. En misschien was het omdat ik moe was of misschien was het omdat ik deze irritatie al zolang in me had. Maar ik was echt helemaal klaar met me zus, ik zei tegen me vriend dat ik geen zin had in een moeder van 17. Ik legde daarbij uit aan me vriend dat ik het gewoon lekker vond om te sporten en met tranen in me ogen vroeg ik, dat kunnen ze me toch niet verbieden.. Hij was super lief voor me en praatte me zus om zodat ik nu gewoon zeg wanneer ik honger heb. Niet meer dat ik moet eten wanneer ze dat wil. Daarbij mocht ik nu sporten wanneer ik wou. Het blijft gek toch dat ik toestemming aan me zus moest vragen..
Die nacht praatte ik en me zus het helemaal uit, huilend en wel vielen we naast elkaar in slaap

de volgende dag ging ik naar Catago om even weg te kunnen zijn van thuis.

De zaterdag was het feest en wat heb ik gelachen. Ik dacht dit word een goed feest, EINDELIJK! Ik kwam daar, iedereen kreeg een ballon en een non ging praten. Nou ik kreeg de neiging om een bar in te duiken en eerst wat te drinken voor ik weer in de ellende zou gaan. Hier is helemaal geen bar hoor en natuurlijk deed ik het ook niet. Maar ik belande wel half jankend half lachend op een stoel van de ellende. Toen de non sprak knalde er ineens feest muziek door de spikers en hoewel niemand het natuurlijk grappig vond, zag ik er wel de schik van in. Na het ene naar het andere gebed te hebben gedaan was het klaar.. Nu komt het dacht ik! Nee iedereen ging handklapspelletjes doen en andere rare dingen. Me zus ging naar een man die dan zegt tegen je hoe geweldig je bent in een apenpak. Nee oke, een priester of iets dergelijks die je dan geluk geeft of iets anders. Ik heb er geen verstand van.. Ik zat rustig aan de hand te kijken hoe kinderen van 18-19 jaar handklapspelletjes aan het doen waren. Ik vroeg me af hoe ze zo kinderachtig konden zijn en vroeg me af wat ik hier in vredesnaam deed.
Na het optreden van me zus kwam er toch eindelijk een feestje. Er was muziek er werd gesprongen, gedanst en geduwd. Dat was echt super leuk! Hoewel als je een Nederlander de eerste week er zou zetten deze zou zeggen, dit was echt een slecht feest. Maar na 4 maanden geen feest vind je het al snel geweldig!
Daarnaast regelde ik geijk die dag dat ik de volgende week een druk programma zou hebben.

week 17
Ik ging naar een huis van een vriend omdat ze een kleine labrador hadden. Daar keek ik me ogen uit, wat hadden deze mensen een prachtig uitzicht en wat was die moeder lief voor me! Op dit moment vraagt de moeder de hele tijd wanneer ik weer langs kom en eigenlijk voel ik me bijna schuldig want ik wil meer langskomen voor de hond en de moeder dan dat ik de vriend nou echt aardig vind.

Daarbij ging ik rijden op het paard van me opa. Daar zat ik dan, op de rug van een volbloedpaard die bij elk baadje dat viel schrok in Costa Rica. In de volle natuur met de zon die brandde op me schouderbladen. De vogels in alle kleuren en de koffiebonen aan de bomen, de bananplanten en natuurlijk de palmbomen. Ik kon de grijns niet van me gezicht afhalen en na 2 uur te hebben gereden door de natuur mocht me nichtje met mij op het paard en reden we nog een klein stukje verder.
Voor de mensen die echt geinteresseerd zijn, het was zonder bit het hoofdstel was meer een halster en het was een echt cowboy zadel.

we gingen naar me tante om me nagels te laten doen en die middag sprongen we weer de rivier in.

Ik sprak af met het meisje in Catago en we zagen de hungergames 2.
Die dag was het zo koud en regende het de hele dag!

Ik was ondertussen nog geen dag thuis geweest en na van Catago thuis te zijn gekomen was ik zoo moe!
Toch was de volgende dag negro viernes. ( black friday, zwarte vrijdag)
Dat betekende dat alles zoveel goedkoper was dan normaal met kortingen tot 70 procent.
Ik en twee vriendinnetjes uit Tabarcia gingen naar de mol. Met de gedachte om toch echt de slag te slaan voor het hele jaar. Ik einigde met helemaal niets! Het was zo ongelofelijk druk en er waren wachtrijen van 2 uur voor kleding. Als ik die wachtrij al zag had ik al geen zin meer om op zoek te gaan naar leuke kleding. Wat ik wel vond waren 3 andere blonden meiden, laat ik die nou kennen! Het waren andere exhangestudenten die ook aan het winkelen waren.
Na subtiel onze familie en vrienden te hebben gedumpt gingen we met de exchangestudenten iets eten en heb ik weer helemaal tot tranen toe gelachen om ze en om hun verhalen.
Me vriendinnetjes met wie ik was vonden het helemaal goed want ik kocht toch niets.
Het meisje uit Catago ben ik ondertussen echt dikke vriendinnetjes mee geworden. Dus wat deed deze meid, die had twee ringen gekocht, wist ik niet! Ging midden in een TE drukke winkel op de knieen en schoof een ring over me vinger. Natuurlijk helemaal in de slappe lach want het was alles behalve serieus, toch keken ze mensen hier ons aan alsof we serieus een relatie hadden en jankend van het lachen verlieten we de winkel.

die avond moesten we naar de mis maar ik was zo moe dat er alleen maar Nederlandse woorden uitkwamen, gelukkig bracht een vriend me op de motor naar huis en daar viel ik met kleding en al in slaap om 6 uur.
De volgende dag was ik zooooo moe en heb ik de hele dag niets gedaan alleen een beetje in het dorp gehangen

dit was gisteren en dus is me blog af
ik weet dat het slecht geschreven is maar ik heb geen tijd om het helemaal opnieuw te doen het is veel te veel tijd en het is nog niet eens een beetje van wat ik werkelijk allemaal gedaan heb en doorgemaakt heb. volgende week om deze tijd schrijf ik een nieuwe met precies de goede dagen!

sorry voor het slechte verslag en veeeee liefs

  • 01 December 2013 - 15:32

    Jacqueline:

    We zijn weer helemaal bij! Ik begon je al te missen. Waarom nu al 3 maanden vakantie. T'is daar natuurlijk Volop zonder, maar 3 maanden, da's best veel. En die local rap, wat een Bitch. Ze kan jou niet verbieden naar NL te mailen. Als zij een beetje milder wordt, Dan hoef jij niet meer te mailen! Fieke blijf bloggen, ik vind het zo leuk om je avontuur en belevenis een te volgen!

  • 02 December 2013 - 11:34

    Lysette:

    Een heerlijk verslag Isabel.Het is fijn te lezen dat je je in deze voor ons vreemdecultuur staande kunt houden, flexibel kunt zijn en met respect voor je gastland jezelf kunt zijn.
    Dikke kus mam

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Fieke

uitwisselingsstudent in Costa Rica voor 10 maanden. Ik ben opgegroeid in Nederland met me ouders en me oudere broer. Heb vwo 5 gedaan en ga na dit jaar examen doen. Nu vertrek ik op 24 juli naar San José in Costa Rica. ik verblijf in een gastgezin dicht bij de hoofdstad in een heel klein dorpje. In Costa Rica krijg ik ineens een klein zusje van 2, een broertje van 14 en een 1 maand oudere zus van 17. Ik verlaat alles om me heen, me familie, vrienden en vriendje om een jaar de cultuur & taal van een ander land te leren. Hopelijk schrijf ik niet al te saai en houden jullie het de 10 maanden een beetje uit! Veel liefs.

Actief sinds 23 Juli 2013
Verslag gelezen: 376
Totaal aantal bezoekers 11774

Voorgaande reizen:

24 Juli 2013 - 17 Mei 2014

Costa Rica

23 Juli 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: